
uit de serie de kist al in huis
Ibrahim Wijbenga
Toen Ibrahim Wijbenga in een krant las over een moslim die per abuis gecremeerd was omdat zijn familie in het buitenland er niet voor kon zorgdragen, greep hem dat zo aan dat hij Stichting Islamitisch Begrafeniswezen oprichtte: "Daarmee wilden we als aanspreekpunt dienen wanneer zoiets nog eens zou voorkomen. Er komt namelijk nogal wat kijken bij een islamitische begrafenis. De handelingen zijn tot in de kleinste details omschreven: hoe je de wassing moet verrichten bij de overledene, hoe je bidt, hoe je de overledene begraaft: met zijn gezicht naar Mekka."
Zelf heeft Wijbenga bij ruim tien overledenen de wassing verricht: "Allemaal mannen die ik vooraf niet kende. Dat was niet morbide om te doen. Het heeft iets puurs en moois om die laatste handelingen te verrichten bij iemand - eervol ook: iets waarvan je hoopt dat anderen dat in de toekomst bij jezelf ook zullen doen met eenzelfde soort aandacht."
"Ruimte voor persoonlijke invulling is er niet; zo worden er geen herinneringen opgehaald aan de overledene in een dienst of iets dergelijks. Maar zelf vind ik het juist mooi dat de nadruk ligt op de traditie - feitelijk verrichten we de uitvaart exact hetzelfde als die 1400 jaar geleden plaatsvonden. Wat mij vooral erg aanspreekt, is dat het een gemeenschappelijke aangelegenheid is: het is een collectieve verantwoordelijkheid dat er voor de overledene wordt gezorgd - ook als er geen familie is. De begraafplaatsbeheerder stond geregeld te kijken dat er dankzij een oproep in de moskee een ruime zestig mensen afscheid namen van een in eenzaamheid gestorven moslim."
"Mijn kafan, het lijkgewaad, ligt klaar, want het is goed om je gedachten bij de dood te houden, en op die manier bewuster te leven. De begrafenis moet binnen de islam ook binnen 24 tot 36 uur plaatsvinden, en dan is het praktisch als dat gedeelte al geregeld is. Het gewaad bestaat uit een heel pakket: voor een man onder meer drie katoenen doeken die om het lichaam gewikkeld worden - voor een vrouw zijn het er minimaal vijf. En dan bevat het pakket nog allerlei losse stukken textiel voor de intieme delen en om alle textiel op de plaats te houden. Je kunt de stof ook gewoon op de markt kopen, zolang die maar wit is en van stevig katoen, zodat het textiel niet doorschijnt bij de wassing."
"Ik hoop niet dat mijn tijd snel komt - ik heb een dochter van zes, en de gedachte dat ze zonder vader opgroeit, vind ik moeilijk. Maar als mijn tijd komt, dan komt die. Zoals in de Koran staat: iedere ziel zal de dood proeven."
Zelf heeft Wijbenga bij ruim tien overledenen de wassing verricht: "Allemaal mannen die ik vooraf niet kende. Dat was niet morbide om te doen. Het heeft iets puurs en moois om die laatste handelingen te verrichten bij iemand - eervol ook: iets waarvan je hoopt dat anderen dat in de toekomst bij jezelf ook zullen doen met eenzelfde soort aandacht."
"Ruimte voor persoonlijke invulling is er niet; zo worden er geen herinneringen opgehaald aan de overledene in een dienst of iets dergelijks. Maar zelf vind ik het juist mooi dat de nadruk ligt op de traditie - feitelijk verrichten we de uitvaart exact hetzelfde als die 1400 jaar geleden plaatsvonden. Wat mij vooral erg aanspreekt, is dat het een gemeenschappelijke aangelegenheid is: het is een collectieve verantwoordelijkheid dat er voor de overledene wordt gezorgd - ook als er geen familie is. De begraafplaatsbeheerder stond geregeld te kijken dat er dankzij een oproep in de moskee een ruime zestig mensen afscheid namen van een in eenzaamheid gestorven moslim."
"Mijn kafan, het lijkgewaad, ligt klaar, want het is goed om je gedachten bij de dood te houden, en op die manier bewuster te leven. De begrafenis moet binnen de islam ook binnen 24 tot 36 uur plaatsvinden, en dan is het praktisch als dat gedeelte al geregeld is. Het gewaad bestaat uit een heel pakket: voor een man onder meer drie katoenen doeken die om het lichaam gewikkeld worden - voor een vrouw zijn het er minimaal vijf. En dan bevat het pakket nog allerlei losse stukken textiel voor de intieme delen en om alle textiel op de plaats te houden. Je kunt de stof ook gewoon op de markt kopen, zolang die maar wit is en van stevig katoen, zodat het textiel niet doorschijnt bij de wassing."
"Ik hoop niet dat mijn tijd snel komt - ik heb een dochter van zes, en de gedachte dat ze zonder vader opgroeit, vind ik moeilijk. Maar als mijn tijd komt, dan komt die. Zoals in de Koran staat: iedere ziel zal de dood proeven."
andere verhalen uit de serie de kist al in huis